Het doel van de documenten over kwaliteitsstandaarden is om samen te kijken: wat valt op? Wat is er al, wat kan eenvoudiger, wat is er nodig, hoe kunnen we beter samenwerken aan kwaliteitsstandaarden? Op deze pagina vind je antwoorden op deze vragen.
1. Duidelijke taal helpt
Er worden veel verschillende begrippen gebruikt: richtlijn, praktijkstandaard, kwaliteitskader, handreiking... Er zijn afspraken over welke definitie bij welk soort document hoort. Maar deze definities zijn niet beschermd. Daardoor worden ze soms anders gebruikt dan is afgesproken. Dat zorgt voor verwarring.
2. Richtlijnenreflex
Soms gaan dingen niet goed in de jeugdhulp. Dan wordt al snel gezegd: “Daar moet een richtlijn/kader/standaard voor komen.” Maar een nieuwe richtlijn lost het probleem vaak niet op. Veel van wat misgaat – zoals niet goed luisteren of onvoldoende aansluiten bij de jongere – staat al in bestaande richtlijnen of beroepscodes. Het probleem zit dus niet in wat er op papier staat, maar in hoe het gebruikt wordt. Om dit probleem op te lossen is meer nodig: goede randvoorwaarden, ruimte om te leren, en ondersteuning voor professionals om het echt toe te passen.
Een richtlijn bepaalt niet de hulp. De professional en de cliënt bepalen samen de hulpvraag en dat wat nodig is. Zij laten zich voeden door de inhoud van richtlijnen.
3. Less is more
Tegelijkertijd is er nog iets anders aan de hand: er zijn heel veel verschillende documenten. Dat maakt het onoverzichtelijk. Door het aantal te verminderen en beter op elkaar af te stemmen, wordt het duidelijker voor iedereen. KBL versterkt in de jeugdhulpsector harmonisatie en vereenvoudiging van bestaande richtlijnen.
Is een nieuw document echt nodig, of kan een resultaat ook anders bereikt worden? En zo niet, kan er dan een bestaand document worden verbeterd, kunnen documenten worden samengevoegd of misschien zelfs weggelaten?